Art Monday: Puppy’s Paradise

mjummy, kipdrumsticks

Nou, dat was wat toen we vorige week een verhaaltje over mieren publiceerden. Los van de vergelijkingen die mensen meenden te herkennen met hun eigen leven, hetgeen overigens onjuist is, liepen onze mailboxen vol met hyperberichtjes dat we toch vooral mensen niet met dieren moesten vergelijken. Iets met Nazi’s of zo. Ook al onjuist. We vergeleken mieren met mensen. Niet andersom. Van ‘dehumaniseren’ is geen sprake. Integendeel.

Dus doen we het deze maandag nog een keer. Gewoon omdat er verder toch niets zinvol is te melden. Micha Kat maakt immers nog steeds ruzie met iedereen die het niet met hem eens is, Wim Dankbaar denkt nog steeds dat hij ‘winning’ is, en Nico van den Ham zemelt gestaag door. Volkomen tijdverspilling om daar op het moment aandacht voor te vragen.

Hollandse Hits vrijmibeau

Het is toch altijd wat hè, er gaat geen week voorbij zonder dat een van onze zeer gewaardeerde reaguurders weer eens loopt te zemelen over onze artikelen. Gaat het eens niet over Micha of Wim–> F O U T we want Micha, we want Wim . En help je Micha eens een keertje, krijg je dit –> O N D A N K B A R E proleet . Een foto uit het geliefde Israël van Ziva –> W A A R  I S  D I E in godsnaam M E E  B E Z I G. Liggen mijn artikelen te zwaar op de maag waardoor mensen last krijgen van oprispingen waarvan ik (hoe kan het anders?), de schuldige ben –> B E N  J I J      H E L E M A A L  L E K K E R. Deze week het uiterst –> A A N M A T I G E N D E 🙂 artikel van Ziva ’s hand, mensen met mieren vergelijken..Poeh hé, waar haal jij het lef vandaan.

Er is altijd genoeg gespreksstof, ik had het zoveelste artikeltje kunnen schrijven over de boerkini (hier barst het van op het net), over de doorlopende stompzinnigheden op het blog van Niemöller . Over hoe wij ons zo gemakkelijk laten gekmaken door kwaadwillenden. Nee, ik ga het niet doen want te warm en geen zin in.

Art Monday: Little People

Little People

Mieren. We kennen ze allemaal. Die kleine irritante little people die plotseling over je heen proberen te lopen, in je glas wijn struikelen, of gewoon over, of nog erger IN je beeldscherm beginnen te scharrelen terwijl je met serieuze zaken bezig bent. Ze eisen alle aandacht op, maar je drukt ze met een duim weg. Mieren. Freakin’ useless eaters. Natuurlijk weet je best dat ze óók nuttig zijn. Toch zie je ze, of ken je ze, liever niet. Okay, een enkeling is nog wel interessant. Zeker wanneer het zo schattig met zijn kaakjes klappert wanneer je het een stokje of een pink voorhoudt. Het wordt alleen minder wanneer ze met een groepje zijn, en nog minder wanneer ze hun hele familie meenemen. Dan is er geen gesprek meer mee te voeren. Dan eisen ze aandacht, hoe absurd ook, en wil het gelijk hebben of het laatste woord.

Mieren. De ‘little people’ zijn vaak zo herkenbaar. Een enkeling of hooguit een paar is nuttig, een heel dorp is ronduit schadelijk. Zeker wanneer ze bijvoorbeeld een nest bouwen in je mailbox. Je krijgt ze er niet meer uit. Geef ze aandacht?! Right, vinden ze fijn en blijven ze terugkomen. Super irritant dus.

Vrijmibeau: Skinny-dipping

The Lake Isle of Innisfree

Vrijdag. Tijd voor muziek, alcohol en een laatste gniffel over de capriolen van de plotgekkies. Niet dat het een bijzondere week was. Helemaal niet zelfs. Het was vooral weer een herhaling van mislukte zetten en jengelen om geld. Martin ‘Neo’ Vrijland zette zijn site deze week maar helemaal in donatie-modus, want geld is op. Pedo-toeter Micha Kat probeert nog steeds journalistje te spelen, maar echt indruk maakt het niet. Het is een beetje over met de eens zo ‘toonaangevende’ beroepsplotters. En dat realiseren ze zichzelf natuurlijk ook. Wellicht dat Kat daarom voortdurend nieuwe initiatieven bedenkt om toch nog wat geld te verdienen. We zagen al het – overigens best aardige – TubeYourShop, maar recentelijk natuurlijk het fantastische complotvakanties.com waar je voor een extra fee van 250 euro een weekje op eigen kosten met Micha door Ierland mag openbaar vervoeren. Nou ontgaat het ons bij Swapichou volledig waarom je 250 euro zou willen betalen om met Micha Kat in een kroeg te zitten, maar ach, ieder zijn ambities.

Hollywood

Nou daar was het dan. De primeur. De eerste aflevering van de nieuwe TV talkshow dat het Amsterdamse SALTO weer naar een A-status zal doen stijgen: De Stem van de Straat/Amsterdam Noir van knuffelboef Steven Brown: met en voor gewone mensen.

Maar liefst 55 minuten TV werden bij elkaar gechaos-ed door een tafel vol met rare schepsels aangestuurd door een wat nerveuze Brown. Het komt allemaal vrij verward over en zelf ben ik niet in staat om de volle 55 minuten aan een stuk uit te kijken. Fair enough, het is de eerste aflevering en zelfs de meest doorgewinterde presentator zal in die fase nog zijn draai moeten weten te vinden. Net als overigens de regie, die te vaak verkeerde beslissingen neemt en soms zelfs volkomen de draad kwijt lijkt te zijn. Dat zal allemaal wel goed komen.

Art Monday: Petey Ulatan

Okay, vandaag is de Aarde niet rond. Ook niet plat (sorry jongens), maar lekker hoekig.

Meer van dit soort fraaie, briljante en middels prachtige video’s van de nu eindelijk als hoekig bewezen Aarde op het Instagram account van Petey Ulatan: imagination takes you everywhere.

Vrijmibeau: Offline

werken – weekend – niets doen

Nou dat ging best snel. De week van werken of plotteren is al weer voorbij. Het is vrijdag. Weekend. Een paar dagen genieten van familie, vrienden, limonana en voortreffelijke Libanese wijn. Offline that is. Even weg van de onverbeterlijke sufferds – niet.uit.het.dagboek.citeren zei de rechter meermaals of wollige donatie-hengelaars. Even weg van boze mannen die zich in opa-onderbroeken langs de rand van modderige stadssloten verschonen. Gewoon ontspannen genieten van psychisch gezonde mensen, die lachen in plaats van mopperen, die problemen oplossen in plaats van veroorzaken. Die geen absurd gedrag vertonen, maar toch grappig zijn. Genieten dus. Klep dicht, push notifications op zwart. Offline.

Hope is not a policy

Doop in de Jordaan, Israel

Het leven van een ‘wakkere waarheidsvinder’ gaat niet over rozen dat is inmiddels wel duidelijk. Het is een leven achter een toetsenbord naast een stapel juridische ellende, veroordelingen, dwangbevelen, medicijnen, of flessen drank. That is, als je als wakkere waarheidsvinder nog over een woonkamer beschikt of een backpacker stapelbed bij elkaar weet te scharrelen.

Biyush

Groot plaatje want groot ijsje: waffle-sticks met gesmolten witte chocola en nutella gestoken in vanille ijs. (only in sarona TLV)

Zo, het is vrijdagmiddag, eerst een ijsje en dan kunnen we met bier en muziek weer een plotterweek afsluiten. Het is duidelijk zomer in de plotterklinieken en ligt de meest favoriete bezigheid van de gekkies – het wraken van rechtbanken – stil. Hoewel, Bea van Kessel mag zich sinds kort ook trots op de steeds magerder wordende borst kloppen als nieuwste lid van de plottercrime-family met een veroordeling van 40 uur taakstraf wegens het in bezit hebben van een teaser, teser, taser. Allemaal volkomen onterecht natuurlijk, volstrekt belachelijk en heel erg super-oneerlijk. Als bewijs voor die wantoestanden schiet Bea meteen maar naar de tweede hobby van de plotgekkies: shaming (ביוש – biyush) en plaatst ze als onderbouwing van haar gelijk een volkomen irrelevante foto van zichzelf met pijnlijk oog en sip gezicht: cadeautje van haar ex-man die voor deze gruweldaad óók 40 uur taakstraf opgelegd heeft gekregen. Volkomen oneerlijk dus. En in plaats van in een woordenboek op te zoeken hoe je het woord ‘taser’ schrijft hang je maar een ander aan de schandpaal.