Gratis Verzekeren met Francis Capelle

street art – TLV 1402

Niet lang geleden werd mijn ‘korkinet’ gestolen door de Sudanese fietsmaffia uit Levinski Park. Eén nacht niet binnengezet en weliswaar op slot, maar niet geankerd: beetje jammer. Gelukkig werd een paar dagen later een nieuw elektrische scooter-vriendje geleverd.: mooier en sneller natuurlijk dan de vorige, maar vooral ook zwaarder. En dat laatste betekende dat de kans dat ik mijn ‘korkinet’ een nachtje buiten zou laten staan groter is geworden. Dus daar moest ik een oplossing voor verzinnen die ik vond in een imposant muuranker. Het anker wordt bevestigd met 4 stalen pluggen van 18mm doorsnede die 7cm diep de muur ingeboord moeten worden. Daarna sla je een paar stalen kogeltjes in de inbus-schroefkoppen. Knappe dief die dat van de muur krijgt.

Ik ben best handig vind ik zelf, dus dit leek me wel een haalbaar idee. Zo heb ik bijvoorbeeld zonder hulp de wandbeugel voor mijn TV bevestigd. Goed, ze hangt scheef terwijl ik toch echt een waterpas heb gebruikt, en de schroeven heb ik zo vastgedraaid, en stuk gedraaid, dat zelfs mijn sterkste vriendje ze niet meer uit de muur krijgt, maar toch. Het hangt heel stevig. Dat gedeelte van ophangen snap ik dus, en dat is precies wat ik nodig heb voor het muuranker. Nou weet ik uit een eerdere ervaring dat de schroefboormachine die mijn vader me eens cadeau gaf niet echt geschikt is om een gat in de buitenmuur van mijn huis te boren. Ik had namelijk ooit bedacht dat ik in mijn tuin een soort van natuurlijke parasol ging maken van bloemenstruiken. Daarvoor moest ik een aantal draden spannen tussen twee muren, de takken een beetje de juiste richting op laten groeien en klaar. Super leuk! Anyway, met mijn schroefboormachine kreeg ik niet echt diepe gaten in de muren en toen de struiken blaadjes en bloemen kregen stortte het in. Beetje jammer.

Een goed moment dus om een nieuwe zware boormachine te kopen, want nu heb ik twee redenen om het aan te schaffen: mijn bloemenparasol waar al een jaar lang alleen smurfen onder kunnen zitten, en het muuranker voor mijn ‘korkinet’. De boormachine vond ik vrij snel. Een Bosch professional bohrhammer, en de benodigde 18mm betonboor was ook op voorraad. Ik had nu alles om mijn nieuwe ‘korkinet’ uit de handen van de fietsmaffia te houden. Enthousiast ging ik dus met mijn boschhammer richting buitenmuur. Vier gaten, 7cm diep, moest ik boren. Ik had keurig een plakbandje op de 7cm grens van mijn boor geplakt, dus dat moest goed gaan. Het eerste gat ging fantastisch, al bedacht ik me wel dat ik de volgende keer beter een sport-beha kon dragen. Het tweede gat ging ook best wel, en bij het derde gat viel het pleisterwerk van de muur. Best jammer, want met een groter oppervlak dan ik met mijn muuranker kan verbloemen. Bovendien wiebelt nu het muuranker, en het zit scheef. Mijn ervaringstip: gebruik eerst een slagboortje om ongehavend door het pleisterwerk te komen, en gebruik dan een boorhamer en betonboor om verder in het baksteen te boren.

CopyKat & Dinges

Street Art – 1401

Mooi is het die ‘subliminal sex’ tussen Martin Vrijland en Micha Kat. Terwijl de eerste in een tochtig schoolgebouw een beetje doelloos naar de regen zit te staren viert de laatste vakantie in het zonnige Italië: het verschil tussen een kansloze steunsloeber en een advertorial-schrijver kan niet schrijnender zichtbaar gemaakt worden.

Het is ook niet eerlijk. Martin was juist vandaag vroeg opgestaan om het derde deel van zijn ‘dans op het verse lijk van een onschuldige’-serie af te raffelen, maar niemand wilde met hem spelen. Er zit kennelijk nog een beetje fatsoen in zijn sock puppets. Nauwelijks comments, en het was nog wel zo’n “I rest my case”-goede analyse: lol. Het was niets, het is niets en het wordt niets Martin.

Nee, dan kan je beter Micha’s werkdruk hebben: twee keer 30 seconden een telefoontje plegen in de ochtend en het journalistieke werk is weer gedaan. Vervolgens een beetje uitbuiken met een fles lokale Valpolicella, de dagelijkse post van Justitie debunken; beetje wijn bijschenken om de juiste spin te vinden waaruit blijkt dat je wel gewonnen hebt, en hatsiekadee de ‘stort maar raak’-achterban is weer zoet tot de avond.

Assimilate

[…]
Mutterings of death to bring
Suffocate a new born thing
Degradation of an age
Venereal
It’s all sensation
Protect design
The moral plan
Infallible
No propaganda
Completely black
With no steps back
Agony profusely stains
The inner thinking of the brain
Clanking change
Experiments with groans of pain
It’s all preferred that no one blames
The terror in an animal screams
In cages our future
The answer’s insane
[…]

Menselijk afval

Martin Vrijland dreigde een beetje in vergetelheid te raken na de verloren veldslag met Micha Kat. Naast wat napruttelen over het grote Micha-complot komt de kritische denker al weken niet verder dan enkele erbarmelijk beschreven analyses over het geo-politieke theater: Vrijland en geo-politiek is geen gelukkige combinatie. De opstellen staan vol met domme en vooral luie fouten die het benoemen niet waard zijn. Je krijgt er alleen maar een snerpende hoofdpijn van, en er is ook werkelijk niemand die het interesseert.

Dan gebeurt er iets waar iedereen van schrikt, maar het sociale en maatschappelijke minkukel Vrijland op het puntje van zijn stoel doet belanden: verse lijken. De slachtoffers van een walgelijke en laffe aanslag op een museum in Brussel. Ieder weldenkend mens spreekt zijn afschuw uit, maar niet deze arrogante braller die vanuit een anti-kraakpand zijn mislukte leven probeert te onderhouden door het vergeefs zoeken naar sponsors en donoren. Nee, niet Martin, want die ruikt bloed: letterlijk.

Al snel verschijnt het eerste en tweede artikel die volstaan met aannames, speculaties, insinuaties en ronduit belachelijke veronderstellingen. Het is een ziekelijke aaneenschakeling van kul-argumenten die slechts een enkel doel dienen: zonder respect trollen met de vermoorde lichamen van onschuldige mensen. Mensen die, zoals het Israëlische stel, twee jonge dochters van 15 en 16 jaar nalaten, of zoals het Franse en Belgische slachtoffer aan het begin van hun leven stonden. Verwoeste levens en gezinnen waar Martin Vrijland en zijn gevolg kirrend op staan te dansen.

Triomfantelijk worden er youtube filmpjes opgesnuffeld die het gedrag van een AK-47 zouden verklaren. Martin zelf trekt zijn witte Anass-jas weer uit de kast en weet plotseling alles over spierspanningen en bloedverlies. Zonder schaamte wordt er vrijuit gespeculeerd over acteurs en twijfelen de helden, alsof het een spel betreft, aan het overlijden van de slachtoffers. Net als bij het jongetje Anass en Fred de Brouwer eisen deze onbeschofte malloten weer bewijs van overlijden en autopsierapporten, en laten ze het ook in dit geval weer niet na om allerlei idiote haakjes te slaan in de achtergronden van deze onschuldig vermoorde mensen: de anti-Joodse en anti-Israëlische kroegpraat volgt elkaar dan ook snel op: garbage.

garbage

Het is niet eens zozeer het domme gereutel van deze idioten die de walging veroorzaakt. Dit zieke gedrag is van alle tijden, het Internet brengt het alleen nu ook tot onze voordeuren. Het is niet anders. Wat het wel walgelijk maakt is dat dit uitschot pretendeert een betere samenleving voor te staan. Dat ze menen de strijders te zijn die ons voorgaan naar die betere samenleving. Dat ze paraderen voor een kritieke massa, roepen om verandering. Waarschuwen en aansporen om vooral kritisch te blijven denken. Eisen dat er naar hen geluisterd wordt. Dat is wat de walging veroorzaakt. Menselijk afval: ik word er kotsmisselijk van.

Wie gelaufft Micha en Wim nog!!

Wederom een heerlijk kort filmpje van de Kat met meer levens dan mijn kat.
Momenteel verblijft de heer Kat dus ergens in bella Italia en liet dat zien met een shot van een politiebureau, want de heer Kat is weer eens op “onderzoek” uit naar eigen zeggen. Het is maar dat je het weet!
Na het kattegejank over het tekort aan aandacht voor de grote rol die Kat zichzelf had bedacht bij het tot stand komen van de oplossing in de zaak Vaatstra, het proberen te negeren van zijn wetenschap van de satanische krachten hierachter door Wim, is Kat weer met andere zaakjes bezig. Gelauff van de NOS heeft namelijk aangifte gedaan tegen Kat wegens smaad en laster, en als een bange straatkat was de eerste impuls natuurlijk vluchten, maar psst dit is verder geheim hoor!

Het burgerarrest, hoe zit dat nou?

Reblogged van Disputax.

Wist u dat u in Nederland, als burger, de bevoegdheid heeft een verdachte van een strafbaar feit eigenhandig aan te houden? Wanneer magdawel en wanneer magdaniet?

Bea vitaliteiten in your face

Hoe lang is het nog mogelijk dat soevereine mensen kosten kunnen maken waarvoor de Nederlandse Belastingbetaler blijft ophoesten?
Zo snel als mogelijk is  regels opstellen waardoor dit gedrag niet meer mogelijk is/ onmogelijk wordt gemaakt.

Bea maakte overigens de laatste beeldopname in de rechtbank met soeverein Bagchus.

Update: het filmpje is verwijderd, daarvoor in de plaats een ander aangepast filmpje..zie ook
http://vitalifeiten.nl/?p=3358

This is for you: mi shebeirach

Artist: Debbie Friedman
Song: mi shebeirach

Tongue Tied

Eigenlijk zou dit een stukje zijn over Krokodil. Een levensgevaarlijk brouwsel dat Russische gekkies zichzelf inspuiten: de rush is cool, maar het lichaam begint wel spontaan uit elkaar te vallen. Het leek me een leuke analogie om de soevereine gekkies te beschrijven, want het ‘vrije mens van vlees en bloed’ brouwsel van meesteroplichter Luca van Dinter is wel de meest destructieve dope die in de labiele koppies van de plotters wordt gegoten. Maar goed dat wordt het dus niet. Na het zien van het theater van Bagchus ben ik even ‘mijn tongetje verloren’, zoals Micha Kat zou zeggen.

Ook wordt het niet een stukje over het verval van Martin Vrijland, die na zijn paleisrevolutie steeds meer onzichtbaar raakt. Wie heeft het nou nog over Martin Vrijland? Wat heeft Martin Vrijland eigenlijk nog te melden? Niemand en niets. Vrijland’s stukjes worden bovendien steeds verwarder en mogelijk nog dommer:

Zelfs als u in uw nieuwe paspoort kijkt ziet u dat er bij geslacht niet meer staat M of V, nee er staat M/M of V/V. In de toekomst kan daar ook M/V komen te staan of V/M.

Sorry, dan ben ik even ‘mijn tongetje verloren’, zoals Micha Kat zou zeggen. Dus Martin negeren we verder ook maar. Bovendien het is vrijdag. Weekend. Vrij. Feestdingen doen. Naar het strand als het kan. Een terrasje. Een beetje romantiek. Zelfs de creepy creatures van OlympicZion zijn vrolijk en hebben deze dag officieel uitgeroepen tot: Chemtrail Topdag. Inclusief chemtrailfoto wedstrijd. Kijk, vooral dat laatste maakt blij, want nu komen de bleekneusjes van OlympicZion even buiten. Al is het maar voor het nemen van een foto vanaf hun balkonnetje.

Dus meer dan dit wordt het niet vandaag: Tongue Tied.

Soeverein ambassadeursschap in your face

 

Oh oh oh, wat een treurnis weer bij de rechtbank. Soeverein Mensch Karel Bagchus heeft huurachterstand.
De drie musketiers: Nico v.d. Ham (ook nogal diep in de problemen), Micha Kat met een brede grijns om zijn tronie en stoere Steve Brown waren ook aanwezig om steun te verlenen.