Opkomst en ondergang van Niburu

Een gastbijdrage van Kraven

Onlangs werd ik hier op Swapichou gewezen op een artikel van Abel van Gijlswijk op de website van Vice, met de titel “De puinhopen van dertig jaar ufomeldpunt“. Anton Teuben vertelt erin hoe hij het ufomeldpunt begon en daarna Niburu startte. Ik vind het een kritiekloos stuk, dat slechts de gebeurtenissen vanuit Anton’s beleving vertelt. Als iemand die dicht op het Niburuvuur zat, moet ik zeggen dat er nogal wat gaten in zitten. Dus toen Jeroen me vroeg om eens mijn perspectief te geven op wat er in die periode gebeurde, leek me dat een strak plan. Bij deze: opkomst en ondergang van Niburu van A tot Nus!

vogels van divers pluimage

Niburu.nl is het oorspronkelijke Niburu, dat in 2003 werd opgezet door Anton Teuben . Zoals het artikel stelt, was de site vanaf het begin een groot succes, omdat er een unieke mix samenkwam van spiritualiteit, new age, pseudowetenschap en samenzweringen. Het trok vogels van heel divers pluimage aan, die allemaal met elkaar door één deur konden. Iedereens mening werd gerespecteerd en hoewel discussies wel eens hoog op konden lopen, bleef het meestal best gezellig.

Dit ging zo verder tot 2006 toen ik ook actief werd op het forum van Niburu. Ik ben niet uw doorsnee Nederlander, maar ook niet echt een complotter; niet echt een aluhoedje, zeker niet spiritueel. Eigenlijk ben ik overal wel in geïnteresseerd. Ik voelde me er dan ook -los van het spirituele gezemel- best thuis. De Niburu formule paste me als een handschoen en we gingen vrolijk verder tot eind 2007, toen de site ineens op zwart ging. Het officiële verhaal is dat de site gehackt werd,. maar het is waarschijnlijker dat de site crashte, want Niburu blonk bepaald niet uit in technische know how. In ieder geval trok Niburu in bij de internationale broer, een Engelstalige versie genaamd niburunews.com en eigendom van Alexander Poelstra. Onthoud die achternaam; die komt nog wel terug.

Nieuwe incarnatie

Het zou tot eind 2010 duren voordat een nieuwe incarnatie van Niburu.nl het levenslicht zou zien en toen deze kwam, waren ik en de inmiddels vaste forumkern al snel weer van de partij. In een paar weken tijd postten we honderden artikelen en duizenden reacties. Niburu was weer helemaal terug. Maar al snel kreeg ik de indruk dat het beestje van aard was veranderd. Er was ineens censuur op het forum, mondige leden werden zonder werkelijke aanleiding verbannen en er was er een nieuw onderdeel bijgekomen: Niburu Health, waarin de StarGate die het Vice artikel kort noemde zwaar werd gepromoot. Ik rook lont en stak dat niet onder stoelen of banken.

Niburu health bleek ook gerund te worden door iemand genaamd Rob Slenters, iemand met een bedenkelijke achtergrond. Hoewel alles op Anton’s naam stond, was hij degene die aan de touwtjes trok. Na de zoveelste schoffering op het forum heb ik het beheer daarop aangesproken en min of meer gesteld: óf jullie doen er wat aan, óf ik. Ze deden niets, dus startte ik Niburu.tv, het huidige Urubin. Daar zal ik niet teveel over uitweiden, dat kunt u zelf hier lezen. In ieder geval was de teerling geworpen en ging Niburu onder mijn vergrootglas en omdat ik dat open en bloot op mijn site deed, duurde het niet lang of de eerste mails van ex medewerkers kwamen binnen die een boekje opendeden over het reilen en zeilen binnen Niburu, waarbij vooral de verhalen over de StarGate zorgwekkend waren. Die zou alles kunnen genezen à 75 euries per sessie en 150 als je het hele pakket wilde.

Type I en II diabetes

Ik besloot de proef op de som te nemen en stuurde 6 mensen hun kant uit, die allemaal een sessie ondergingen. Alle zogenaamde kwaaltjes die mijn proefkonijnen opgaven zouden kunnen worden genezen, zelfs Type I en II diabetes! Het bewijs was geleverd: dit was een kwalijke onderneming, waar wat aan moest worden gedaan. Dus publiceerde ik wat ik wist op Urubin en dat deed schade. Zoveel, dat de inkomsten voor meneer Slenters opdroogden. Het zou het begin van het einde inluiden.

We schrijven 2011. Rob Slenters zag de bui hangen en probeerde de touwtjes in handen te krijgen. In al zijn goedgelovigheid ging Teuben hierin mee, ook omdat het wegvallen van de StarGate, teruglopende inkomsten en oplopende schulden voor spanningen tussen Anton en zijn geldschieter Jeff Poelstra zorgden. Het was rond deze tijd dat de heren die Niburu onder hun controle wilden brengen aan kwamen zetten met SOPN; een idee dat passant nog even van de originele bedenkers gejat werd, nadat ze door deze heren vakkundig buitenspel waren gezet Jeff zag het met lede ogen aan.

Einde StarGate

Het was op dat punt dat Alexandra Heydebree haar intrede deed als de vrouw met sublieme connecties, die alles weer op de rails zou zetten. Deze dame, ex maîtresse van Freddy Heineken maar nu aan de grond, deed wat geen ander ooit lukte: ze brak heel Niburu binnen een week af. Jeff en Anton stonden lijnrecht tegenover elkaar en op een gegeven moment sommeerde hij ze ze het terrein te verlaten. Hierop Pleegden Poelstra en Heydebree een coup die ze al weken hadden gepland: de server waar Niburu op draaide werd beheerd door de zoon van Poelstra (Ik zei toch onthoud die naam) en zo werd heel Niburu vliegensvlug buitengesloten. Nog voor Anton zelf de stekker uit de .nl site kon trekken, was het geheel overgeschakeld op Niburu.co.

Jeff was van mening dat omdat Teuben hem geld in de orde van  25.000 schuldig was, de server en de content daarop zijn eigendom waren. Omdat ik daar de logica wel van inzag en Niburu een beest was geworden dat zo snel mogelijk moest inslapen, hielp ik het tweetal de site veilig te stellen. Helaas kwam ik er al snel achter dat Poelstra en Heydebree geen haar beter waren dan de oplichter Slenters en verbrak alle banden met ze, maar het effect dat ik van meet af aan al beoogde werd bereikt: Rob Slenters zag dat het over was, koos eieren voor zijn geld en vertrok richting Winterswijk, Anton met de schulden als katvanger achterlatend. Einde Niburu Health en einde Stargate.

Niburu overeind houden

Imiddels draaide de SOPN propaganda machine op volle toeren en kwamen er twee nieuwe gezichten op het toneel: Maurice en Tabitha Wasbauer. Vastgoed fraudeurs, rasoplichters met sites als trancewerk.nl en erger. Ook hierover kunt u alles lezen op Urubin, dus ik zal het beknopt laten: Maurice weet een beetje de weg op ICT gebied en wist een backup van Niburu terug te zetten op een andere server. Niburu.nl was weer terug, maar Niburu health was dood.

Met Johan Oldenkamp als lijstduwer faalde SOPN jammerlijk tijdens de verkiezingen en zoals het een echte opportunist betaamd liet hij daarna iedereen ijskoud vallen. Hij deed dat later nog eens dunnetjes over met zijn Pateo center en SOPN was ter ziele. Achteraf bleek dat SOPN was gebruikt als vehikel om Niburu overeind te houden, want donaties aan SOPN werden gebruikt om kosten binnen Niburu te betalen en zo ontstond daar ook een behoorlijke schuld, met name vanwege de kosten voor het promotiemateriaal. Er was een stevige bedelronde op Niburu voor nodig om dat glad te trekken, die op zijn beurt al met met torenhoge schulden kampte, niet in de laatste plaats vanwege de enorme huur voor de villa; een restant van het Slenters tijdperk, want die stond er destijds op een dergelijke locatie te betrekken.

Katvanger voor oplichters

Wat volgde was een openbare executieveiling, het faillissement van de verhuurder en de uiteindelijke uitzetting, waardoor Anton Teuben in de hachelijke situatie belandde waarin hij nu zit. De laatste nagel aan de Niburu doodskist was toen Maurice Wasbauer hem zogenaamd transfer papieren liet tekenen om de site te verhuizen naar een andere server (Bij leaseweb op naam van Wasbauer) en Anton daarbij ook de domeinnamen uit handen gaf. De sul begreep niet wat hij tekende en zo werd Wasbauer eigenaar van Niburu. We konden voorkomen dat hij de naam kon voeren, omdat het merkrecht en trademark respectievelijk bij Anton en bij mij liggen (Ik dekte mij tijdens de start van Niburu.tv in) en wat u nu ziet als Ninefornews.nl is gewoon Niburu in een Wasbauer jasje. Wasbauer is hierbij geholpen door Albert Toby en Johan Oldenkamp.

Anton Teuben wordt veel verweten, niet in de laatste plaats door mijzelf, maar achteraf gezien blijkt hij slechts een pion te zijn geweest, een katvanger voor oplichters als Jeff Poelstra, Maurice Wasbauer en Rob Slenters.